معمولا هر چند سال یکبار آمار سرانه تولید روزانه زباله های پلاستیکی در نقاط مختلف دنیا ارائه می شود. در آخرین گزارش در سال ۲۰۱۵ میلادی کشورهای مختلف دنیا در این آمارگیری وضعیت زیر را داشته اند. همانطور که در نقشه زیر دیده می شود سرانه تولید روزانه زباله های پلاستیکی در کشورهای توسعه یافته ای مانند آلمان، هلند، ایرلند و ایالات متحده بیش از ده برابر بسیاری از کشورها مانند هند، تانزانیا، موزامبیک و بنگلادش است. دقت شود نقشه زیر تنها سرانه روزانه زباله های پلاستیکی تولیدی را نشان می دهد و اطلاعاتی در مورد نحوه مدیریت آن ها نشان نمی دهد.
اما بخشی از این زباله های پلاستیکی تولیدی، زباله های سوء مدیریت شده هستند. این بخش از زباله ها به شدت در معرض خطر ورود به اقیانوس ها و آب های آزاد از طریق باد، حمل و نقل توسط جزر و مد، یا از طریق آبراه های داخلی به سواحل هستند. معمولا زباله های سوء مدیریت شده یا به طور کامل دفع نشده اند، یا اصطلاحا آشغال هایی هستند که قابلیت دفع ندارند. زباله هایی که در محیط زیست رها نیستند، اما مستعد ورود به آن هستند در اصطلاح کامل دفع نشده اند ( برای مثال در ایستگاه هایی میانی جمع آوری زباله یا در سطل های زباله خیابانی هستند) و آشغال ها بخشی از زباله ها هستند که در محیط رها شده اند و برنامه مدونی برای جمع آوری آن ها وجود ندارد. تصویر زیر سهم مناطق مختلف دنیا را از زباله های پلاستیکی مدیریت نشده نشان می دهد.
همانطور که مشخص است الگوی این نمودار با نمودار سرانه تولید زباله های پلاستیکی متفاوت است و اثر بخشی سیستم های مدیریت پسماند در سراسر جهان مختلف است. برای مثال در کشورهای با درآمد بالا، از جمله بسیاری از بخش های اروپا، آمریکای شمالی، استرالیا، نیوزیلند، ژاپن و کره جنوبی فعالیت های بسیار موثری در راستای ایجاد زیرساخت مدیریت جمع آوری زباله ها انجام شده است و این نکته به معنی منتقل کردن زباله ها (حتی بخش هایی که بازیافت یا سوزانده نشده اند) به محیط های امن و محل دفن زباله ها است. در سراسر چنین کشورهایی تقریبا هیچ زباله پلاستیکی به دلیل مدیریت ناکافی وجود ندارد. از طرف دیگر باید توجه داشت این وضعیت به این معنا نیست که هیچ پلاستیکی در معرض خطر ورود به محیط طبیعی نیست. اما در کشورهای کم درآمد تا درآمد متوسط که زباله ها به اندازه کافی دفع نمی شوند، مانند بسیاری از کشورها آسیای جنوبی و جنوب صحرای آفریقا، بین ۸۰-۹۰ درصد از زباله ها به اندازه کافی دفع نمی شوند و بنابراین رودخانه ها و اقیانوس ها در معرض خطر آلودگی هستند. این موضوع به شدت بر توزیع کلی زباله های مدیریت نشده که به رودخانه ها وارد می شوند و توسط بسترهای آبی – خاکی به سایر مناطق نیز جابجا می شوند، اثر گذار است.
اگر یکبار دیگر به صورت دقیق تر به سهم هر یک از مناطق مختلف در زباله های پلاستیکی مدیریت نشده توجه کنیم در می یابیم که در حالی که در کشورهای سراسر شمال امریکا و اروپا مقادیر قابل توجهی از زباله ها (به خصوص بر اساس سرانه) تولید می شوند، مدیریت خوب زنجیره ی جمع آوری زباله باعث شده است که مقدار بسیار کمی از این میزان در معرض خطر آلوده کردن اقیانوس ها و منابع آبی باشند.
در حقیقت، حتی اگر آمریکای شمالی و اروپا به طور کامل زباله های پلاستیکی را از بین ببرند، باعث کاهش ۵ درصدی زباله های جهانی سوء مدیریت شده، می شوند. یکی از منابع اصلی زباله های پلاستیکی مدیریت نشده در جهان، کشورهای آسیایی هستند. چین بالاترین سهم زباله های پلاستیکی سوء مدیریت شده با حدود ۲۸ درصد از کل سهم جهانی را داراست، به دنبال آن ۱۰ درصد اندونزی و ۶ درصد فیلیپین و ویتنام سهم دارند. دیگر کشورهای دارای سهم زیاد در زباله های پلاستیکی مدیریت نشده عبارتند از، تایلند (۳٫۲درصد)، مصر (۳درصد)، نیجریه (۲٫۷ درصد) و آفریقای شمالی (۲درصد). این نکته یعنی برای حل چالش جهانی زباله های پلاستیکی مدیریت نشده بایستی برای سایر مناطق راه حلی اندیشید.
