یکی از مهمترین مراحل تولید کالای صادراتی، بسته بندی آن است. برای طراحی بسته بندی به منظور صادرات یک کالا، علاوه بر توجه به الزامات معمول بسته بندی مانند حفاظت فیزیکی، طراحی ظاهری و بصری، عدم تاثیرگذاری سوء بر کیفیت کالا و حفظ کیفیت محصول، بایستی دانش صادرات و تجارت نیز در نظر گرفته شود و با آگاهی بر زنجیره حمل و نقل و قوانین گمرکی مسیر ترانزیت، بسته بندی مناسب طراحی شود. امروزه بسته بندی بعنوان یکی از المان های اصلی برندینگ و هویت یک کالا تلقی می شود.
بسته بندی کالاهای صادراتی باید بتواند در طول زمان حمل و نقل انواع بارهای فشاری، ضربه، لرزش، تنش های ناشی از شرایط محیطی مانند رطوبت و … را جذب کند. کارشناسان، بسته بندی کالاهای صادراتی را در سه بخش مختلف بررسی می کنند، بخش اول بسته بندی اولیه است. بسته بندی اولیه مستقیما با کالا در تماس است و تعیین کننده تغییرات کیفیت محصول در زمان انبارش و حمل و نقل است. بخش دوم بسته بندی ثانویه است که تعداد محدودی بسته بندی اولیه را (باتوجه به حجم و وزن کالا 2 تا 50 عدد) به منظور حفاظت فیزیکی و جابجایی راحت تر در بر می گیرد (برای مثال نایلون شرینک یا کارتن). نهایتا بخش آخری به منظور حمل انبوه کالا در نظر گرفته می شود. برای مثال پالت های چوبی همراه با پوشش پلاستیکی ( برای مثال Stretch Wrapped Plastic) برای حمل و نقل ایمن و راحت تر کالا در پایانه های صادراتی معمول است.

یکی از قابلیت های بسته بندی های پلیمری امکان تنظیم خواص فیزیکی – مکانیکی و شیمیایی آن ها است. پلیمرها با داشتن وزن مخصوص کم در مقایسه با فلزات و شیشه، امکان طراحی بسته بندی سبک و در عین حال مقاوم را برای حمل و نقل هوایی و بسته بندی ضد رطوبت و افزایش دهنده زمان ماندگاری را برای حمل و نقل دریایی مهیا می سازند. همچنین در حمل و نقل های جاده ای و ریلی نیاز به بسته بندی های مستحکم در برابر تنش های مکانیکی وجود دارد که این خواص در پلیمرها قابل دستیابی و تنظیم است.
طراحی ظاهری بسته بندی و حجم آن از جمله معیارهایی هستند که مستقیما از بازار نهایی مصرف کالا بر طراحان بسته بندی دیکته می شوند. همچنین فرهنگ مصرف در بازار مقصد از جمله نکاتی است که در حین تولید محتوی و آموزش مصرف کنندگان با استفاده از بسته بندی بایستی در نظر گرفته شود. تمامی آموزش های لازم و اطلاعات محتوی بسته بندی بایستی به زبان کشور مقصد و با طراحی مناسب روی بسته بندی قرار گیرد. همچنین اطلاعات لازم برای حمل و نقل مناسب در پایانه های صادراتی بایستی به زبان های کشورهای در مسیر صادرات کالا، روی بسته بندی ثانویه و نهایی قرار گیرد. آخرین پارامتر تاثیر گذار در طراحی بسته بندی کالای صادراتی، قوانین خاص کشور مقصد در بخش های مختلف حمل و نقل، الزامات کیفی کالا و … است. برای مثال امروزه کشورهای عضو اتحادیه اروپا قوانین جدیدی در حوزه بازیافت پلاستیک ها بسته بندی وضع کرده اند و در حین انتخاب مواد اولیه برای تولید بسته بندی بایستی به این قوانین توجه ویژه ای شود.