در نسخه های پیشین انقلاب های صنعتی، مولفه هایی مانند فناوری، سرعت، کاهش هزینه های تولید و بعدتر بهره وری و … مورد نظر متولیان صنعت بوده است. اما چند سالی است کلید واژه های جدیدتری به گوشمان می خورد: “توسعه پایدار”.

سازمان ملل رشد و توسعه پایدار را این گونه تعریف می کند: توسعه ای که احتیاجات زمان حال خود را بدون تهدید امکان آیندگان برای برطرف ساختن احتیاجات زمان خود، برطرف می سازد. صنعت پایدار نیز صنعتی است که تلاش می کند تا ضمن افزایش و ارتقاء تاثیرات مثبت خود، تاثیرات سوء فعالیت های خود را بر محیط زیست، جامعه و اقتصاد را به حداقل برساند. توسعه اقتصادی یکی از ارکان اصلی توسعه پایدار است. مولفه دیگری که در توسعه پایدار به آن توجه ویژه ای می شود، حفاظت از محیط زیست و سوق اولویت های محیط زیستی به سمت حفاظت خودکار است. می توان گفت استفاده از ابزارهای اقتصادی بدون در نظر گرفتن فاکتورهای زیست محیطی می تواند فاجعه آفرین باشد.

در سال ۲۰۱۷ حدود ۲ میلیارد تن زباله جامد در سرتاسر دنیا جمع آوری شد. همچنین زباله های صنعتی و غیر جامد در این آمار وجود ندارند و ردیابی و محاسبه اثرات آن ها بسیار سخت و شاید غیر ممکن است. جمع آوری و سپس مدیریت این ۲ میلیارد تن زباله یکی از بزرگترین چالش های شهرداران دنیا است. تا کنون تلاش های بسیاری در راستای بازیافت و دفن اصولی این حجم از زباله شده است.

مطابق نمودار زیر، حدود ۴۴ درصد زباله های جامد جمع آوری شده پلاستیک ها هستند. بنابراین حل مشکل بازیافت پلاستیک ها کمک بسیار شایانی در خصوص حل چالش بازیافت زباله ها خواهد کرد.

اتحادیه اروپا پرچم دار ارائه راهکارهای مختلف در خصوص حل مشکل بازیافت پلاستیک ها است. باتوجه به اینکه حدود ۳۰ درصد پلاستیک ها در صنعت بسته بندی به مصرف می رسند، تمرکز این اتحادیه در حوزه بازیافت پلاستیک های بسته بندی است. در حال حاضر به صورت متوسط در کشورهای عضو این اتحادیه ۴۱ درصد پلاستیک های بسته بندی بازیافت، ۳۹ درصد تبدیل به انرژی و ۲۰ درصد دفن می شوند.

این گزارش شرح مختصری از فعالیت های اتحادیه اروپا برای غلبه بر چالش بازیافت پلاستیک های بسته بندی ارائه خواهد کرد.

به صورت خلاصه می توان گفت تمرکز این اتحادیه در حال حاضر محدود کردن استفاده از پلاستیک ها در صنایع بسته بندی و تلاش در خصوص استفاده به جا و مهندسی از پلاستیک های بسته بندی است. این اتحادیه قوانین سخت گیرانه ای در خصوص تولید بسته بندی های یکبار مصرف وضع کرده است و مطابق این قوانین بایستی تا سال ۲۰۳۰ میلادی تمامی پلاستیک های مورد مصرف در صنایع بسته بندی قابل استفاده مجدد یا بازیافت پذیر باشند. در بخش های بعدی با راهکارهای عملی این اتحادیه بیشتر آشنا خواهیم شد.